Dziecko katolickie musi być otoczone czułą opieką. Jest ono bowiem drugim Chrystusem tak obrazowo przedstawionym jako Chrystus Mistyczny.

Rodzice zastępują miejsce Maryi i Józefa.

Od dzieciństwa czułem uwielbienie i miłość do Matki Najśw. Życie miałem dosyć zmienne. Najpierw beztroska młodość lat gimnazjalnych, później pierwsze lata akademickie - zawsze pod opieką Tej Matki Najśw.

W połowie bieżącego miesiąca kończy się radosny okres Bożego Narodzenia. Umilkną kolędy, zniknie przemiła szopka w świątyniach Pańskich, a niepokalaną biel aparatów liturgicznych zastąpi fiolet smutku.

Kiedy Matka Najśw. w ten sposób odzywa się do nas przez usta św. Bernerdety, nie ma zamiaru wysyłać nas na bezludną pustynię, nie chce nas zamykać w ciasnej pustelni, nie wkłada do rąk naszych krwawej rózgi, nie odbiera nam z rąk kawałka chleba ani kropli wody, by męczyć nas głodem i pragnieniem.

Nikt nie zaprzeczy, że w wychowaniu człowieka religia odgrywa bardzo wielką rolę, a zwłaszcza religia konsekwentna, która przenika całego człowieka. Taką właśnie jest religia katolicka ze swymi obrzędami liturgicznymi.

Najgłębszej może znajomości życia, światłej, wyrozumiałej serdeczności oraz poznania dziedzin psychologii i pedagogiki wymaga trudny nieraz do okiełznania temperament choleryczny dziecka.

Do klęsk społecznych w obecnej chwili zaliczamy całkiem słusznie alkoholizm. Wystarczy przejść się wieczorem po ulicach większego miasta w soboty i niedziele, a łatwo spotkać można tych, którzy nie zważając na nędzę w domu z lekkim sercem przepijają ciężko zapracowane pieniądze ze szkodą dla swej duszy i ciała.