Św. Kongregacja Obrzędów wydała w dniu 9 lutego br. dekret "De solemni Vigilia paschali instauranda", który jednych ucieszy, innych może zadziwi.

Stolica Apostolska, tak dbała o dziedzictwo liturgiczne Kościoła i potrzeby duchowe wiernych, postanowiła przywrócić obrzędom wielkosobotnim dawne miejsce i uczynić je bardziej zrozumiałymi. Jak wiemy, liturgię Wielkiej Soboty stworzono z myślą o wigilii nocnej przed świętem Zmartwychwstania. Z czasem jednak cofnięto ją na wieczór, potem na popołudnie, a od XIV w. na rano. Na skutek tego przesunięcia symbolika wielu obrzędów straciła na wydatności np. poświęcenie ognia i wszystkie śpiewy o świętej nocy lub tak wczesne "Alleluja!". Stąd wielokrotnie liturgiści wyrażali życzenie, aby powrócić do tej wigilii wielkanocnej, którą św. Augustyn nazywał "matką wszystkich świętych wigilii". Do tego dołączała się racja duszpasterska: aby wszyscy mogli uczestniczyć w tym nabożeństwie, co dotąd było niemożliwe, gdyż W. Sobota od 300 lat jest dniem powszednim, Z tych to powodów Ojciec Św[ięty] postanowił wznowić uroczystą wigilię wielkanocną na razie w formie fakultatywnej, uzależnionej od roztropności biskupów.

Główne zmiany w stosunku do dotychczasowej liturgii są następujące: Uroczystości wielkosobotnie rozpoczynać się będą o godz. 10 wieczorem, tak aby o północy można było rozpocząć Mszę św. Niektóre obrzędy będą skrócone np. zamiast dwunastu proroctw czytać się będzie tylko cztery: inne zaś rozszerzone np. przy paschale, który się staje ośrodkiem całej akcji liturgicznej. Pascha! zapalony symbolizuje Chrystusa, "Światłość ze światła" odblask Ojca, który wszystko oświeca. Po trzykrotnym pozdrowieniu "lumen Christi" (światło Chrystusa) kler i lud zapalają od paschału świece, które trzymają podczas śpiewania prekonium wielkanocnego ("Exultet"). W prekonium tym zamiast dawnej modlitwy za cesarza jest modlitwa za rządców państw, by Bóg kierował ich myśli "ku sprawiedliwości i pokojowi". Prawdziwą nowością będzie odnowienie obietnic Chrztu św. po poświęceniu wody chrzcielnej. W starożytności w tym czasie chrzczono katechumenów, teraz wszyscy wierni zgromadzeni na nabożeństwie będą odnawiać zbiorowo, w sposób uroczysty, przyrzeczenia poczynione przy Chrzcie, mianowicie wyrzekać się ducha złego, wszystkich jego spraw i pychy, a zobowiązywać się do służenia Chrystusowi w świętej Matce Kościele Katolickim.

Nie wątpimy, że wierni powitają z radością powyższą zmianę liturgiczną i że zmiana ta przyjmie się na stałe, tak że co roku w noc z Wielkiej Soboty na Niedzielę Wielkanocną serca będą ożywiać swą wiarę i miłość względem Chrystusa.