W napomnieniu apostolskim "Menti nostrae", skierowanym w dniu 23 września ub.r. do kleru całego świata, Ojciec Św[ięty] kilkakrotnie zachęca kapłanów, by po synowsku kochali Niepokalaną.

Już z seminarium powinno się wynieść głęboką miłość ku Niej, gdyż "nigdy nie zabraknie owoców gorącej i gorliwej pracy u kapłana, którego młodość żywiła się miłością do Jezusa i Maryi. Kościół radować się będzie, jeżeli seminarzyści do nabożeństwa do Jezusa w Najśw. Sakramencie dołączą synowskie nabożeństwo do Maryi, które skłania duszę do całkowitego poświęcenia się Matce Bożej i do naśladowania Jej cnót".

"Kapłani, których można nazwać z zupełnie specjalnego powodu synami Maryi, nie mogą nie odczuwać wobec Najśw. Maryi szczególnie gorącego nabożeństwa, wzywając Ją z ufnością, błagając często o Jej cenne wstawiennictwo. Każdego dnia przeto, jak to sam Kościół poleca (por. KPK, kan. 125,20), niechaj odmawiają Różaniec św[ięty], który, podając nam też do rozmyślania tajemnice Boskiego Odkupiciela, prowadzi nas do Jezusa, przez Maryję".

Szczególny nacisk kładzie Papież na ufność, jaką kapłani mają pokładać w Niepokalanej. "Zwracajcie z zaufaniem oczy i duszę ku Tej, która jest Matką Odwiecznego Kapłana, a przez to - Matką wszystkich kapłanów katolickich. Znacie dobrze dobroć Tej Matki, w wielu bowiem krajach byliście pokornymi narzędziami miłosiernego Serca Niepokalanej Maryi w budzeniu wiary i miłości chrześcijańskiej. Jeżeli Maryja miłuje wszystkich najczulszą miłością, to w sposób zupełnie specjalny wyróżnia Ona kapłanów, którzy są wiernym wizerunkiem Jej Syna. Wzmacniajcie się myślą o tej miłości Matki Bożej dla każdego z was, a trudy uświęcenia waszego i służ by waszej kapłańskiej wydadzą się wam łatwiejsze".

Na zakończenie Ojciec Św[ięty] pisze: "Przenajśw. Matce Bożej Pośredniczce łask niebieskich, powierzamy kapłanów całego świata, aby przez Jej wstawiennictwo Bóg sprawił hojne zesłanie Ducha Swego, który pobudzi wszystkie sługi ołtarza do świątobliwości a poprzez ich służbę duchowo odnowi oblicze ziemi".