[192, okładka, s. III]Utworzył się pierwszy skład Polskiej Akademii Nauk. Prezesem został prof. Jan Dembowski, a wiceprezesami profesorowie: K. Nitsch, W. Sierpiński i W. Wierzbicki. Do Akademii wchodzi 148 członków P.A.N. dzieli się na 4 wydziały: nauk społecznych, nauk biologicznych, nauk matematyczno-fizycznych, chemicznych i geologiczno-geograficznych oraz nauk technicznych.

W związku z 60-tą rocznicą urodzin Prezydenta R.P. Bolesława Bieruta, przypadającą 18 kwietnia br., w całym Kraju odbyły się liczne uroczystości oraz podjęto wiele zobowiązań.

Rząd Związku Radzieckiego postanowił wznieść w Warszawie 30-piętrowy gmach Pałacu Kultury i Sztuki, w którym znajdą swe pomieszczenie: Polska Akademia Nauk, Towarzystwo Wiedzy Powszechnej, Muzeum Przemysłu i Techniki oraz liczne sale wystawowe, koncertowe i teatralne, kongresowe, kinowe. Gmach ma być ukończony w 1955 roku.

Ostatnio zmarli profesorowie: we Wrocławiu - ks. Zygmunt Kozubski, profesor teologii moralnej na Uniwersytecie Warszawskim, w Krakowie -T. Estreicher, wybitny chemik, Feliks Kopera, historyk sztuki i T. Malarski, fizyk.

Z najnowszych dzieł o Matce Bożej warto wymienić następujące (wszystkie w językach obcych): z podręczników - 4-tomowa "Mariologia" O. Gabriela Rosschiniego, serwity, mająca też 1-tomowy skrót oraz praca "Maria nel domma cattolico", której autorem jest D. Bertetto; z prac zbiorowych - "Katolische Marienkunde" pod kierownictwem O. Staetera, encyklopedia francuska "Maria" pod redakcją O. Du Manoira, i sprawozdanie z Rzymskiego Kongresu Mariologicznego z 1950 r., które mają objąć ok. 12 tomów (ukazał się dopiero pierwszy) z 200 pracami mariologów całego świata; z biografii oprócz klasycznych dzieł Willama (tłumaczone na język polski), Landucciego i Roschiniego, mamy pięknie napisane książki katolików świeckich: Daniel-Ropsa - "Les Ewangiles de la Vierge i J. Gnittona - "La Vierge Marie".

"Czy weszliśmy w fazę mariologiczną"? Zastanawia się nad tym G. Philips w piśmie "Marianum" (fasc. 1 z 1952 r.), w związku z zarzutami protestantów. Stwierdza, że istotnie już sama ilość pozycji bibliograficznych w mariologii (w 1948 r. - 344, a w 1949-1950 r. - 982, w tym 550 ściśle naukowych, z czego 250 dotyczy Wniebowzięcia N.M.P.) wskazuje, że nauka ta zajmuje dziś pierwsze miejsce w wiedzy świętej. Ale też "tajemnica Maryi", dziś coraz lepiej rozświetlana, nie jest jakimś problemem ubocznym, gdyż znajduje się w centrum, w sercu religii chrześcijańskiej, a stało się tak nie dzięki naszej wyobraźni, lecz dzięki woli Bożej, przeznaczającej Maryi poczesne miejsce w ekonomii zbawienia. Obecnie mariolodzy zajmują się najwięcej stosunkiem Najświętszej Panny do Trójcy Przenajświętszej, Wszechpośrednictwem i w dalszym ciągu Wniebowzięciem.

W 1951 r. odbyły się następujące kongresy mariologiczne: 11-a sesja "Mariale Dagen" w Tongerloo (28-30. VIII), obradująca nad stosunkiem Wniebowzięcia do innych przywilejów Maryi; 1-y kongres Towarzystwa Belgijskiego "Kapłańskie dni maryjne" w opactwie de Leffe (3-5 IX), który omawiał kwestie wstępne w sprawie opracowania prawdziwie teologicznego traktatu o N.M.P. (w br. stowarzyszenie to zastanowi się, jak wykładać wiernym mariologii).

Reporter "La Croix" zamieścił na łamach swego pisma sprawozdanie ze [192, okładka, s. IV]Szwecji. Pomimo dobrobytu materialnego (kraj ten oszczędziły obie wojny światowe) "wszędzie gdzie idę - pisze - stwierdzam niepokój, nieokreśloną trwogę, chorobę wewnętrzną". Główne źródło tego widzi w upadku moralności, widocznym szczególnie u młodzieży i w rodzinie. W wychowaniu nie stosuje się kar, nie przyzwyczaja się dziecka do ofiary, przeciwnie pozwala się mu na wszystko, stąd rozpuszczają się już nieletni, a za tym idzie znużenie życiem. Rozwody stały się plagą, a ich następstwem są m.in. zboczenia psychiczne dzieci: 40 na 100 małych Szwedów, głównie z rodzin rozbitych, musi być pod opieką klinik psychiatrycznych. Po raz chyba pierwszy od reformacji biskup Kościoła szwedzkiego wystosował rodzaj encykliki do pastorów, w której bije na alarm, bo rozwody, dzieciobójstwo i rozpusta wiodą naród do upadku.

Zgromadzenie kardynałów i arcybiskupów Francji podniosło protest przeciw nadużyciom, jakie się popełnia, głównie przez prasę, w dziedzinie uświadomienia seksualnego dzieci i młodzieży. Uświadomienie to nie może być zbiorowe i brutalne, lecz stopniowe, osobiste, w atmosferze czystości i z nadzwyczajną delikatnością, nawet w doborze słów. Obowiązek uświadomienia spoczywa przede wszystkim na rodzicach. Księża mają się ograniczyć do strony duchowej - kształtowania sumienia. Biskupi apelują do wszystkich wiernych, by wytrwale bronili moralności, gdyż Francja musi się podnieść. W tymże liście poruszają też sprawę moralności małżeńskiej, przypominając teologom, by ich nauka była zawsze nie-naganna, ale podawana dyskretnie samym tylko zainteresowanym.

Ojciec Św[ięty] przemawiał do włoskich organizacji turystycznych i komunikacyjnych. Zwrócił uwagę na podróże, m.in. krajoznawcze. Przypomniał słowa pieśni: "Komu Bóg chce wyświadczyć prawdziwą łaskę, tego wysyła w szeroki świat" i podkreślił, że podróże oddziały wuja dodatnio na organizm, charakter, temperament, na ciało i duszę, tak że stają się szkołą charakteru i doświadczenia.

Biskupi Filipin wnieśli do rządu i parlamentu memoriał dotyczący postawy Kościoła wobec rozwodów. Projekt ustawy, pobłażliwy w tej sprawie, wskutek energicznej opozycji katolickiej dotąd nie dostał się jeszcze pod dyskusję parlamentu.

W Ameryce Południowej krajem najbardziej katolickim jest Kolumbia, zwłaszcza jej prowincja Antioquia, zwana Irlandią Ameryki Łacińskiej. Rodziny tu są wielodzietne, nieraz mające po 16, 18 i 20 dzieci, a religia zajmuje pierwsze miejsce w życiu. W kościołach - frekwencja wielka, dużo powołań, tak że 2/3 duchowieństwa Kolumbii pochodzi z tej prowincji; jedno miasteczko Domatillos ma 150 powołań do kapłaństwa. Szczególnymi znakami gorliwości religijnej to Eucharystia i nabożeństwo do Serca Jezusowego. W Marinilla liczącym 8 tys. mieszkańców, rozdaje się każdego ranka 2 tys. Komunii, a w Yarumal (20 tys. mieszkańców) kilka tysięcy Komunii codziennie. Przykład Antioquii świadczy, że życie katolickie łatwo może ożyć w Ameryce Łacińskiej, gdy będzie więcej kapłanów.

13 marca br. zmarł kard. Nasali-Rocca di Cornneliano, arcybiskup Bolonii. Urodzony w 1872 r., w 1923 r. został kardynałem. Zajmował się. szczególnie kwestią społeczną i wskazywał zdecydowanie na konieczność przeniesienia nauki Kościoła na czyny. Sam podejmował wspaniałomyślne wysiłki na rzecz bezdomnych i bezrobotnych. Po jego śmierci św. Kolegium liczy 48 kardynałów, z czego 17 to kardynałowie włoscy, a 31 - zagraniczni.

Bp Wakida z Yokohama ochrzcił księcia T. Asaka, krewnego cesarza, razem z jego synem i starszą córką. Zona Asaki została ochrzczona w roku ubiegłym, z młodszą córką, a ostatnio ogłosiła dziennik swego nawrócenia ("Myśli, dni i nocy"), cieszący się wielką poczytnością w Japonii. Wielki wpływ na nawrócenie tej rodziny wywarła dama dworu księżnej M. Hamao, gorliwa katoliczka.