STYCZEŃ 2013: Gwidon Kartuz, który jako pierwszy nazwał poszczególne elementy składające się na proces Bożego czytania, parafrazując fragment z Ewangelii według św. Mateusza, tak pisał o lectio divina: "Szukajcie czytając, a znajdziecie rozmyślając; pukajcie modląc się, a będzie wam otworzone przez kontemplację". Owocnych rozważań!

1 stycznia Łk 2,16-21 Kiedy materializuje się to, co dotychczas pozostawało w sferze nadziei, to z serca i z ust wyrywa się pieśń uwielbienia i wdzięczności. Tak też pasterze powrócili, "chwaląc i wysławiając Boga za wszystko".

2 stycznia J 1,19-28 "Wśród was pojawił się Ten, którego wy nie znacie" - powiedział Jan do faryzeuszów. Zbyt wysokie mniemanie o sobie przysłania to, co najbardziej oczywiste.

3 stycznia J 1,29-34 Nie bał się wyśmiania, odrzucenia, oskarżeń, zanegowania stanu zdrowia psychicznego, pogardliwej wymiany spojrzeń, szeptanych plotek... Miał na imię Jan. Zaświadczył o Jezusie: "On jest Synem Bożym". Dać świadectwo prawdzie - oto nasze zadanie.

4 stycznia J 1,35-42 "Znaleźliśmy Mesjasza" - to doświadczenie Apostołów na przestrzeni wieków powtarza się nieskończoną ilość razy. Spotkanie Jezusa na życiowej drodze jest szansą na przewartościowanie swej egzystencji. Jeśli jeszcze Go nie odnalazłeś, to szukaj...

5 stycznia J 1,43-51 Najwyższy szuka współpracowników. To przez nich daje się poznać i objawia swoją moc. "Filip spotkał Natanaela i oznajmił mu...", a on poszedł na spotkanie z Jezusem i uwierzył. Ucz się dawania świadectwa.

6 stycznia Mt 2,1-12 Aby spotkać Boga, niektórzy muszą wyruszyć w daleką drogę. Wtedy serce nasze uczy się na nowo odczuwać, oczy zaczynają inaczej postrzegać, uszy słyszą więcej... człowiek szukający Boga jest wielki w swoim człowieczeństwie.

7 stycznia Mt 4,12-17.23-25 Kiedy Jezus zaczął nauczać, to dał jedno wskazanie: "nawróćcie się". Bez przemiany serca, zmiany sposobu życia, królestwo niebieskie nie będzie twoim udziałem.

8 stycznia Mk 6,34-44 Apostołowie nie posiadali nic, aby zaspokoić głód tłumów. Mimo to Jezus nakazuje: "Wy dajcie im jeść". Oto zadanie Kościoła: zaspokajać głód i gasić pragnienie człowieczych nadziei i oczekiwań, mając błogosławieństwo od Pana.

9 stycznia Mk 6,45-52 Przeprawa łodzią na drugi brzeg jest analogią ludzkiego życia. To, co się rodzi na jej pokładzie - zmęczenie, strach, brak perspektyw - jest owocem "zatwardziałości serca". Gdy zaprosisz Jezusa do swojego życia, to wiatr lęku i niepewności, szarpiący nią na wszystkie strony, "się uciszy".

10 stycznia Łk 4,14-22 Bóg jest obecny w świecie poprzez sakramenty i swoje słowo. Działa przez ludzi i wydarzenia. "Dziś" na naszych oczach "wypełnia się Pismo", które wielokrotnie słyszeliśmy.

11 stycznia Łk 5,12-16 Jezus nie brzydzi się nieczystością. Trędowatego "dotknął" i uzdrowił. Ten wyzwalający dotyk przywrócił trędowatego społeczeństwu. Jezus, uwalniający nas z grzechów, jednocześnie naprawia pozrywane międzyludzkie relacje.

12 stycznia J 3,22-30 Jan i Jezus byli przyjaciółmi. Jan cieszy się z przywiązania innych do Jezusa, z wiary w Niego, z Jego obecności. Prawdziwa przyjaźń jest wolna od egoizmu. Szczytem jest tu Janowe wyznanie: "Trzeba, aby On wzrastał, ja abym się umniejszał".

13 stycznia Łk 3,15-22 W wodach Jordanu pozostawał brud codziennych, życiowych niewierności tych, którzy przychodzili do Jana, by otrzymać chrzest. Jezus wszedł do tej wody, ale nie po to, by obmyć się z grzechu. Nie posiadał go. Wszedł, by wziąć na siebie brud ludzi i ostatecznie przybić go do krzyża.

14 stycznia Mk 1,14-20 Wraz z uwięzieniem Jana rozpoczyna się formacja uczniów Chrystusa. Kiedy milknie jeden świadek, potrzeba kolejnych. Warunkiem skuteczności wezwania: "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" - są uczniowie, którzy zaniosą je na krańce świata. Módl się o świętość i wierność kapłanów.

15 stycznia Mk 1,21-28 Wyzwalającej mocy Jezusa na przeszkodzie może stanąć sam człowiek. Tylko pokorne przyznanie się do błędów sprawi, że i w naszym życiu wydarzą się cuda, nie mniejsze od tych zapisanych w Ewangelii.

16 stycznia Mk 1,29-39 Kiedy Jezus uzdrowił teściową Piotra, ona wstała i "usługiwała im". Choroba duszy i ciała nie uniemożliwia, ale przeszkadza w służbie innym. A to przecież dzięki niej jesteśmy podobni Bogu, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć.

17 stycznia Mk 1,40-45 Najważniejsze są pragnienia serca towarzyszące spotkaniu człowieka z Bogiem. Potrzebujący pragnął pomocy, bowiem "podszedł do Jezusa, upadł na kolana i prosił". I został uzdrowiony.

18 stycznia Mk 2,1-12 Bóg obdarowuje podwójnie - miłosierdziem: "Synu, twoje grzechy są odpuszczone"; i łaską: "Weź swoje łoże i wracaj do domu". Pierwsze jest ważniejsze od drugiego, bowiem niesie nadzieję życia wiecznego.

19 stycznia Mk 2,13-17 Jezus przychodzi do zranionego człowieka, dotyka jego ran i uzdrawia ze wszystkich braków: miłości, nadziei, wiary, pokoju. Jest to wynikiem przyjętej przez Niego postawy, w myśl której "nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się mają źle".

20 stycznia J 2,1-12 "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie" - te słowa Maryi są wskazówką dla nas. Ona wie, jaką moc ma Syn, i kocha tych, których Matką stała się pod krzyżem.

21 stycznia Mk 2,18-22 "Przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, i wtedy będą pościć". Stan bez pana młodego to stan grzechu, beznadziei... Wtedy balsamem jest post: rezygnacja z tego, co dotąd było ważne, by odnaleźć na nowo więź z tym, co najważniejsze.

22 stycznia Mk 2,23-28 Znamy obraz Jezusa kroczącego z Apostołami pośród zbóż. Spokój i radość powinny oddawać sens odpoczynku, którego "Syn Człowieczy jest Panem".

23 stycznia Mk 3,1-6 "I spojrzał na nich z gniewem, zasmucony z powodu niewrażliwości ich serca". Zatwardziałość to stan, kiedy serce staje się nieczułe na wszelkie natchnienia. Zamyka to dostęp Bożej łasce i na nic zdaje się racjonalizm podejmowanych działań.

24 stycznia Mk 3,7-12 Jezus w sposób niewyobrażalny przerasta wszelkie oczekiwania, pojęcia czy ideały. Daje się poznać tym, którzy Go szczerze szukają.

25 stycznia Mk 16,15-18 Zdaje się, że nikt bardziej od św. Pawła nie wypełnił Chrystusowego nakazu: "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię". Pozostaje on dla nas wzorem, ale nigdzie nie jest powiedziane, że jest to wzór niedościgniony. Daj nam, Boże, apostołów przewyższających gorliwością samego Pawła!

26 stycznia Łk 10,1-9 Wraz z wypowiadanym przez nich życzeniem: "Pokój temu domowi", temu sercu, tej sytuacji - perspektywa spotkania z miłującym Bogiem staje się bliższa.

27 stycznia Łk 4,14-21 "Duch Pana nade mną, bo mnie namaścił..." - w Jezusie znajdują wypełnienie słowa Pisma. W Nim realizuje się nadzieja i oczekiwania każdego człowieka. Wierzysz w to? Jeśli tak, to przylgnij do Niego i nie odstępuj pod żadnym pozorem.

28 stycznia Mk 3,22-30 Nie otrzyma odpuszczenia grzechów, "kto by zbluźnił przeciwko Duchowi Świętemu". Panie, strzeż mnie, bym nigdy nie zwątpił w Twoją łaskę, w Twoją miłosierną miłość, w Twoje ofiarowanie się na przebłaganie za moje grzechy. Strzeż mnie przed bluźnierstwem.

29 stycznia Mk 3,31-35 Poprzez życie sakramentalne płynie we mnie królewska krew. To dzięki niemu staję się coraz bardziej "na obraz i podobieństwo" Stwórcy. To ono sprawia, że mogę realizować Bożą wolę. A o takich Jezus powiedział, że są Mu "bratem, siostrą i matką".

30 stycznia Mk 4,1-20 "Wam powierzona jest tajemnica królestwa Bożego" - te słowa odnoszą się do wszystkich uczniów Jezusa, którzy przez chrzest zostali zanurzeni w Jego śmierć i zmartwychwstanie.

31 stycznia Mk 4,21-25 Bóg wyzwala z iluzji. Jeśli usłyszałeś Dobrą Nowinę i nie zrobiłeś nic, by się nią podzielić, by ją przekazać innym, to nie wyda ona w tobie dobrego owocu. Nie łudź się. "Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!".