Och! jasno, zielono - a wieczór tak cichy,
Na gniazdo ptak leci, kwiat stula kielichy.
I perlą się rosy świecące;
Tam wiejskie pachole podleca z pagórka,
Tam dalej młyn szumi, tam bije przepiórka,
Tam skrzypią chruściele na łące,
Tam trzody ku wodzie hasają doliną,
I szemrze mącona rzeczułka,
I wstają mgły białe nad senną wioszczyną
I ozwał się dzwonek z kościółka...

Anioł - Pański...

O, dzwonek-skowronek lubuje w swym głosie,
To skacze po górach, to ślizga po rosie,
Powodzią się tonów rozlewa;
A oto woń kwiatów, mgła biała, szum rzeczny,
Gwar ptasząt, flet dziecka, obłoczek słoneczny -
To wszystko się modli i śpiewa.
I dusza w wszechświecie rada się rozwiewa
I pełnią żywota pierś rośnie;
Wznioślejsza nad inne modlitwa człowieka,
Więc dalej do chóru najgłośniej:

Anioł - Pański...