Sonet

Marjo! Zapowiedziana przez proroków słowo,
Już w łonie Matki Świata i Niepokalana -
Gwiazdo przedziwna, w szatę słoneczną odziana,
Dziewico łaski pełna, zastępów Królowo!

Ty, jak druga Rut skromna, po ściernisku świata
Zbierasz tych, co odpadli od sierpów żniwiarzy:
Nieszczęśliwych podnosisz, koisz ból nędzarzy
Strapionych pocieszycielko, o, Immaculata!

Szczęśliwe wieki, kraje, gdy im Ty przewodzisz,
Boś dla serc skołatanych przystanią bezpieczną.
Szczęśliwe matki, ojce, gdy im smutek słodzisz.

I dzieci błogosławisz i na drogę wieczną
Dajesz nam zapewnienie, że tam nas nagrodzisz,
Wszystko nam przebaczając boś Matką serdeczną.