Królowo nasza, Aniołów Pani,
Chorych Lekarko, smutnych Pociecho
Serca nasze niesiemy w dani,
Nad każdą polską zabłyśnij strzechą
Łask przecudownych wieczna Krynico,
Módl się za nami Boga-Rodzico!

Weź nasze serca w Matczyne dłonie,
Pókój a ciszę wlej w nie przebłogą,
Prowadź bezpiecznie przez pokus tonie
Przykazań Pańskich zbawienną drogą!
Łzy i uśmiechy, radość i żale
Wszystko ku Bożej obróć nam chwale!

Tak nam na ziemi nieraz sieroco...
Tak mało pociech niesie nam życie,
że zda się czasem bezkresną nocą -
O daj śnić błogo o szczęścia świcie!
Daj w lepszym świecie zażyć rozkoszy
Których już żadna trwoga nie spłoszy!