O pamięć na ostateczne przeznaczenie człowieka
Drukuj

"Nasza ojczyzna bowiem jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało tą potęgą, z jaką może On także wszystko podporządkować" (Flp 3,20).

O pamięć na ostateczne przeznaczenie człowieka

Człowiek, przychodząc na świat, jest powołany przez Boga, aby żył i wzrastał w konkretnej ojczyźnie. Każdy naród ma swoją kulturę, tradycję, zwyczaje, które wpływają na kształtowanie właściwych lub niewłaściwych postaw jego członków. Oddziałują pozytywnie wówczas, gdy swoje źródło mają w wartościach chrześcijańskich i dzięki temu nadają właściwy kierunek rozwoju danego kraju. Taka sytuacja stwarza odpowiednie środowisko do wzrostu i pielęgnowania wiary w Boga, umiłowania prawdy, dobra, sprawiedliwości, uczciwości i wielu innych pięknych i szlachetnych wartości.

Budując właściwą społeczność na ziemi, nie można zapomnieć o istotnym fakcie, że prawdziwą ojczyzną wszystkich ludzi jest niebo. Gdy człowiek o tym pamięta, to jego dobre wybory i szlachetne postawy służą temu, aby wzrastała w nim miłość do Boga, a także aby wygrać wieczne szczęście przebywania z Nim. Trwając już tu na ziemi w jedności z Panem, człowiek zdobywa wyjątkową zdolność przynoszenia dobrych owoców nawet mimo niesprzyjających okoliczności zewnętrznych. Motorem do energicznej walki ze złem w sobie i wokół siebie jest świadomość, że istnieje coś, co przewyższa ziemskie szczęście, i jego przedmiotem jest sam Bóg. Warto więc dobrze przeżyć doczesne życie, aby po śmierci na wieki przebywać w niebie.

Osobą bardzo zatroskaną o zbawienie każdego człowieka jest Maryja. Jej Niepokalane Serce przepełnia ogromny ból, gdy widzi, jak ludzie lekceważą Boże Przykazania i kroczą drogą prowadzącą do potępienia. Ona pragnie, aby każdy nawrócił się i wierzył w Boga, który jest Miłością.

Warto otworzyć serce na dar miłości Boga i zawierzyć swoje życie Maryi. Z Jej pomocą człowiek może doświadczyć uzdrawiającej mocy Bożego miłosierdzia i osiągnąć zbawienie.

"O najdroższa, spoglądaj w niebo, które nas zaprasza, weź krzyż i idź za Chrystusem, który nas poprzedza, albowiem przez Niego wejdziemy do Jego chwały po wielu różnych utrapieniach" (św. Klara).
Brak komentarzy. Może czas dodać swój?
Dodaj komentarz
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Oceny
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się , żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?