Wrzesień 2015
Drukuj
Intencja MI na wrzesień 2015

Aby każdy chrześcijanin zwracał uwagę na ochronę środowiska naturalnego, w którym żyje, a które jest dziełem Boga.

NAJDOSKONALSZE STWORZENIE

Przy wielu okazjach św. Maksymilian mówi o stworzeniu - i to nie tylko w kontekście nawrócenia i uświęcenia człowieka. Chodzi mu również o piękno stworzenia. W jednej z medytacji wychwala Stwórcę za cuda, których dokonał: "Któż by przypuścić śmiał, że Ty, o Boże Nieskończony, Wieczny, umiłowałeś mnie od wieków i więcej niż od wieków, bo odkąd jesteś Bogiem - więc mnie miłowałeś i miłujesz zawsze?... Choć byłem nicością, Tyś już mnie kochał i dlatego właśnie, żeś mnie kochał, o Boże serdeczny, wyprowadziłeś mnie z nicości do bytu!... Dla mnie stworzyłeś niebiosa gwiazdami zasiane, dla mnie ziemię, morza, góry, rzeki i tyle, tyle pięknych rzeczy na ziemi... Nie dosyć tego: by mi okazać z bliska, jak czule mnie kochasz, zstępujesz z nieba najczystszych rozkoszy na zbrudzoną i spłakaną ziemię, życie pędzisz wśród ubóstwa, trudów i cierpień" (Pisma św. Maksymiliana, nr 1062).

Niepokalana jest najpiękniejszym dziełem całego stworzenia i nasz Święty wychwala, dziękując Bogu za to, że dał całej ludzkości tak cudowną Matkę. Oto słowa franciszkańskiego Męczennika, które podkreślają piękno Maryi, blask ludzkości: "Jednak przewidział Bóg od wieków Stworzenie, które nawet w małej rzeczy Mu się nie sprzeniewierzy, nie utraci żadnej łaski, nie przywłaszczy sobie nic z tego, co od Niego otrzyma. Od pierwszej chwili, gdy zaistniało, w duszy Jego zamieszkał Dawca łask, Duch Święty, wziął Je w całkowite władanie i tak przeniknął, że w nazwie Oblubienicy Ducha Świętego wyrażony jest tylko daleki, słaby, niedoskonały, choć prawdziwy, cień tego zjednoczenia" (Pisma św. Maksymiliana, nr 1136).

Ojciec Kolbe wychwala fiat Maryi, która jest cudem stworzenia. Współpracuje Ona w realizacji nowego stworzenia w Jezusie Chrystusie: "Rzekł Bóg: "Niech się stanie" - i stało się stworzenie. Rzekło stworzenie - Maryja: "Niech mi się stanie" - i stał się Bóg - w Niej. I powtarzają stworzenia: "Niech się stanie". Wolę zgadzają z Wolą Niepokalanej. Akcja i reakcja miłosna" (Pisma św. Maksymiliana, nr 1132).

Kontemplacja stworzenia pozwala nam chwalić, kochać, wielbić i błogosławić Najwyższego Boga. Taki jest ostateczny cel Rycerstwa Niepokalanej: "Istota każdej rzeczy jest uformowana według celu, dla którego istnieje, tak więc i do poznania natury MI konieczne jest zbadanie jej celu. Wszystko zaś ma podwójny cel: ostateczny i bliski. Ostatecznym celem każdego stworzenia jest chwała Boża zewnętrzna; rozumne stworzenia oddają tę chwałę doskonale, nie tylko są bowiem obrazem doskonałości Bożych, ale nawet to poznają i uznają. Stąd hołd, uwielbienie, dziękczynienie i miłość stworzenia ku Stwórcy. Ponieważ jednak Pan Bóg nieskończenie nas ukochał i tę miłość okazał zstępując sam na tę ziemię, aby podnieść, oświecić, wzmocnić, a nawet najhaniebniejszą śmiercią wśród najokropniejszych mąk odkupić występnego człowieka, pozostając tu z nami po wszystkie czasy i na całej ziemi, chociaż tak przez niewdzięcznych opuszczany i znieważany, dając się nam wreszcie na pokarm, aby nas swym Bóstwem ubóstwić, my powinniśmy Go umiłować nieskończenie. Jako stworzenia jednak skończone nie jesteśmy zdolni oddać Panu Bogu nieskończonej chwały. Dajmy więc przynajmniej, jak najwięcej możemy. - Stąd ostatecznym celem MI jest także chwała Boża i to nie tylko większa chwała, ale jak największa" (Pisma św. Maksymiliana, nr 880).

DO REFLEKSJI

(zobacz: Pisma św. Maksymiliana, nr 1134)

Naszą refleksję oprzemy tym razem na notatkach św. Maksymiliana. Rozważajmy to, co Święty napisał i z nim kontemplujmy dzieło Boga, oddając Mu chwałę.

  • Bóg: kocha samego siebie oraz stworzenia możliwe i rzeczywiście stworzone.
  • Stworzenie: kocha samo siebie (nie posiada nieskończoności) i Stwórcę (przez doskonałości ograniczone).
  • Bóg kocha stworzenie skończone według natury nieskończonej.
  • Stworzenie kocha nieskończonego Boga według własnej natury skończonej: skoro rzeczywistości skończone są stworzone, dlatego stworzenie zna Stwórcę i Go kocha.
  • Bóg: kocha samego siebie nieskończonego oraz stworzenie skończone - także z tego powodu, że jest skończone, czyli ograniczone; stworzenie kocha ograniczoność, czyli ograniczoną doskonałość - z tego powodu, że ją otrzymała: kocha własne nic.
  • Ojciec jest Zasadą w niebiosach, od którego każde ojcostwo bierze imię (w niebie i na ziemi).
  • W porządku fizycznym obowiązuje prawo fizycznej transformacji.
  • W porządku nadprzyrodzonym obowiązuje prawo nadprzyrodzonej transformacji.

O. Raffaele Di Muro OFMConv, asystent midzynarodowy MI
• Rycerz Niepokalanej 9/2015, s. 10-11

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?
Dodaj komentarz
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.