Gdy więc Namiestnik Chrystusów wkracza w 14-ty rok świętego sterowania nawą Kościoła, my, rycerstwo Niepokalanej, prośmy naszą Hetmankę, by pomagała Mu w pełnieniu ciężkich obowiązków pasterzowania, by wypraszała błogosławieństwo Boże, potrzebne do urzeczywistnienia wszystkich planów dla chwały Jezusa Chrystusa i pożytku Jego Oblubienicy Kościoła św. podejmowanych.

Listów przychodzi do nas moc. Kilkaset do paru tysięcy dziennie. Różne one, jak różne poglądy i przekonania ich autorów. Jest mnóstwo podziękowań Niepokalanej za otrzymane łaski.

Wiersz.

Bp Stanisław Adamski wydał w grudniu 1934 r. list pasterski o Akcji katolickiej. List ten mówi o pracy katolików świeckich w zdobywaniu świata dla Chrystusa.

Sprawozdanie z uroczystości Niepokalanego Poczęcia, 8 grudnia 1934 r.

A na schodach wtulone w kąty trzy zwłoki ludzkie. Skostniałe ręce rozpaczliwie wciągają rozłażące się łachmany na wychudłe ciało. Resztkami ubrania przykryta stara kobieta trzęsie się cała od kaszlu. Deszcz ze śniegiem zacina jej w oczy. Brodaty mężczyzna bose nogi owinął kawałkiem szmaty, spluwa i klnie po cichu. - Po cichu przeklina świat.

W wieku przesilenia, wstrząsów gospodarczych, politycznych i moralnych ludzie nawet zrównoważeni duchowo tracą do pewnego stopnia pewność. Najświętsze ich przekonania chwieją się, łamią i padają.

Już po raz 32. pochyliły się różnobarwne sztandary narodów przed Jezusem Eucharystycznym. Uznały Go swoim Bogiem i Panem, królem, nie tylko poszczególnych jednostek, lecz całych społeczeństw i państw.