Milicja Niepokalanej

Niedawno temu w r. 1917 rzucono wśród członków Kolegium Serafickiego w Rzymie myśl, by zespolić w jakiś sposób siły i wytężyć je w celu nawracania zbłąkanych owieczek do owczarni Chrystusowej. Myśl ta została przyjęta, to też na wspólnem zebraniu alumnów zawiązano stowarzyszenie "Milicji Niepokalanej" (M. I. z nazwy łacińskiej "Militia Immaculatae"), które powyższy cel sobie wytknęło. Jako głównego środka postanowiono użyć orędownictwa Matki Najśw. i dlatego każdy z członków M. I. oddaje się całkowicie na Jej usługi, obowiązuje się nosić Jej "Cudowny Medalik", a nadto przepisanym aktem strzelistym codziennie polecać opiece Matki Najśw. siebie i wszystcich. co zeszli z drogi prawdy na manowce niedowiarstwa. Początkowo stowarzyszenie liczyło tylko 7 członków i rozwijało się wśród nadzwyczajnych trudności, zwłaszcza, że wkrótce to niewielkie grono uszczupliło się śmiercią dwu świątobliwych młodzieńców. Reszta wszakże zdobyła się na tem większą wytrwałość, która wkrótce została wynagrodzona, bo po roku zastoju życie stowarzyszenia żywszem zabiło tętnem. Przyczyniło się do tego w znacznym stopniu uzyskanie błogosławieństwa od Ojca św.. a następnie także od O. Generała Franciszkańskiego "na zbożną pracę w wytkniętym celu". Drzewko M. I. zasadzone w Kolegjum rzymskiem wkrótce poczęło się rozrastać, szczególnie, gdy po ukończeniu studjów, członkowie wyszli za mury seminarjum i z zapałem zabrali się do pracy w winnicy Chrystusowej.

W Polsce rozpoczął szerzyć Milicję Niepokalanej jeden z pierwszych jej członków, który po długim pobycie we Włoszech powrócił w 1919 r., do ojczyzny i tutaj bezwłocznie zaczął organizację nowej gałęzi Milicji. Dotychczas wpisano do stowarzyszenia około 2000 osób, a w tem 20 księży. Po zawiązaniu stowarzyszenia na pierwszym planie stanęła potrzeba wypożyczalni. Zamiar ten również w niedługim czasie przyszedł do skutku, albowiem hojność ludzi dobrej woli przy wpisach nie poskąpiła grosza, tak że wkrótce członkowie mogli korzystać z doborowych dzieł założonej biblioteczki. Zaznaczyć trzeba, że wypożyczalnia otwarta jest nietylko dla członków Milicji, lecz także dla innych, którzy stosownie do celu stowarzyszenia. mogą z niej korzystać. I rzeczywiście książki tutejsze dostawały się przez członków w ręce schizmatyków, protestantów a nawet żydów. W tej zaś pracy błogosławieństwo Boże widoczne w skutkach zbawiennych, ponieważ jej plonem było kilka nawróceń z błędnowierstwa, a także z judaizmu.

Z działalności stowarzyszenia nadmienić trzeba, że urządzono kilka odczytów publicznych w celu uświadomienia religijnego. Obecnie zaś, jKłśród różnorodnych spiętrzonych trudności przystąpiono do założenia niniejszego miesięcznika, któryby odpowiadał zarówno potrzebom samych członków, jakoteż i celowi głównemu stowarzyszenia. Chociaż plan ten wydaje się bardzo trudny, to jednak ufamy, że wysiłek wydawnictwa z jednej, poparcia P. T. Czytelników z drugiej strony, a badziej jeszcze pomoc Boża i opieka Niepokalanej dopomoże w dopięciu zamierzonego celu i rozwoju pisemka.