Trudności religijne
Drukuj

PYT. Dlaczego Pan Jezus tak mało, bo tylko trzy lata nauczał ludzi?

ODP. Spełnił przez to Wolę Ojca Swego. Ten czas wystarczył Mu, by podać Swą naukę ludowi ogólniej, apostołom bardziej szczegółowo i wyraźniej. Głównym celem Jego życia było odkupienie świata przez mękę i śmierć.

PYT. Czy czas wielkanocny, w którym należy przyjąć Komunię św. wielkanocną rozpoczyna się w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu, czy w poniedziałek po pierwszej niedzieli Wielkiego Postu?

ODP. Jeśli w danej diecezji czas Komunji wielkanocnej rozpoczyna się od pierwszej niedzieli postu, to już w niedzielę można zadośćuczynić przykazaniu kościelnemu.

PYT. Gdy nadchodzi Wielki Post, czy należy radować się, czy smucić?

ODP. In medio virtus - w środku cnota. Należy zachować się naturalnie, niewymuszenie i ani zbytnio nie okazywać wesołości ni smutku. Wielki Post jest czasem pokuty i umartwienia. Zamiarem Kościoła św. w ustanowieniu tego postu było: przez naśladowanie 40-dniowego postu Zbawiciela na puszczy, a więc przez umartwienie ciała i gorętszą modlitwę przygotować chrześcijan do rozważania i odnowienia w sobie owoców bolesnej męki i śmierci Zbawiciela. Kościół ustanawiając w pewne dni posty, pragnie, by wierni przez ten rodzaj pokuty wyprosili u Boga błogosławieństwo lub przebaczenie grzechów, a przez to uczcili pamiątkę jakiegoś faktu w dziele odkupienia. Swobodne skupienie najlepiej odpowiada temu celowi. Ostatecznie jednak dobry jest smutek, gdy pochodzi z żalu za grzechy lub radość, że przez zachowanie postu możemy spełnić Wolę Bożą.

PYT. Czy spowiedź generalną odprawia się tylko przed śmiercią i ślubem, czy można odprawić i w innym czasie?

ODP. a) Jeśli dotychczasowe spowiedzie były nieważne, trzeba koniecznie odprawić spowiedź generalną przy najbliższej okazji. Spowiedź jest nieważna z powodu świadomego braku żalu lub postanowienia poprawy, czy wskutek zawinionego zatajenia grzechu śmiertelnego.

b) Jeśli zaś spowiedzie poprzednie były dobre, można odprawić spowiedź generalną dla uproszenia obfitszej łaski Bożej. Spowiedź taką światli kierownicy dusz polecają odprawić zwłaszcza podczas misyj, rekolekcyj, przy zmianie stanu życia, jak przed ślubem, w niebezpieczeństwie śmierci.

Należy jednak przedtem poradzić się spowiednika.

PYT. Jeżeli w piątek trzy razy jadłam z mięsem, czy to są trzy grzechy, czy jeden a ciężki?

ODP. Trzy ciężkie grzechy (o ile nie zachodziły warunki i okoliczności dyspensujące, czy łagodzące).

PYT. Czy do pobożnego życia konieczne jest odprawianie rozmyślania?

ODP. Jest rzeczą bardzo zbawienną odprawiać codzień choćby przez kwadrans rozmyślanie. Mistrze życia duchownego twierdzą, iż bez rozmyślania niemożliwy jest postęp w cnotach i dlatego polecają gorąco tę praktykę pobożną, a ich śladem także "Rycerz" do tego zachęca. Kto codzień rozmyśla o prawdach wiary - idzie drogą uświęcenia. "Spustoszeniem spustoszona jest ziemia - mówi Pismo św. - bo nie masz, ktoby rozważał w sercu"- (prawdy Boże) Jer. 12, 2.

PYT. Czy codzienny rachunek sumienia obowiązuje każdego pod grzechem śmiertelnym, czy jest tylko dobrą radą?

ODP. Codzienny rachunek sumienia jest nader pożyteczny w pracy nad duchowem udoskonaleniem, nie obowiązuje jednak pod grzechem. Obowiązek odprawiania codziennie rachunku sumienia może wypływać z przepisów zakonnych lub dobrowolnego zobowiązania się osobnym ślubem. Zresztą ludziom wierzącym nie wystarcza, aby czynić tylko to, co jest nakazane pod grzechem, ale i to, co jest dobre, co pomaga w wykorzenianiu wad i grzechów a nabywaniu cnót. Tem jest codzienny rachunek sumienia. A jest przy tem rzeczą łatwą i wystarczy na zrobienie go chwila czasu.

PYT. Czy popełnienie czegoś złego w chwili, gdy człowiek sobie nie zdaje sprawy z tego, gdy wola nasza nie bierze wcale udziału - liczy się za grzech?

ODP. Grzechem jest świadome i dobrowolne przekroczenie prawa Bożego lub kościelnego. Zatem popełnienie czegoś złego, ale bez udziału woli, czyli niedobrowolnie, grzechem nie jest.

PYT. Czy odnosi jakiś skutek modlitwa, jeżeli się prosi o jakąś łaskę w stanie grzechu ciężkiego na sumieniu?

ODP. Bóg z miłosierdzia Swego pragnie wszystkich ludzi zbawić. Dlatego to nie odmawia grzesznikowi Swej pomocy, o ile ten z ufnością i wytrwale się modli o rzeczy potrzebne do odzyskania łaski poświęcającej, bez której nikt nie może być zbawionym. I jeżeli kiedy, to szczególnie po upadku w grzech ciężki należy się modlić. Modlitwa wtedy wyjedna nam łaskę żalu doskonałego albo łaskę skłaniającą nas do spowiedzi. Po otrzymaniu zaś przebaczenia możemy uprosić sobie inne łaski.

PYT. Jakie są obowiązki ojca chrzestnego i czy można się wymówić od tego zaszczytu?

ODP. Można się wymówić; kto jednak przyjął na siebie rolę ojca chrzestnego, obowiązany jest starać się o religijne wychowanie swego duchowego dziecka. Do chrzestnych należy uzupełnić brak lub zaniedbanie rodziców w wyuczeniu prawd Wiary św. i troska o jego moralne wychowanie.

Nadto zaciąga się z chrześniakiem t. zw. pokrewieństwo duchowe, które jest przeszkodą do zawarcia małżeństwa między chrzestnymi rodzicami a chrześniakami.

PYT. W jaki sposób można odbywać rekolekcje i jakie należy odmawiać modlitwy?

ODP. Są różne rodzaje rekolekcyj: ogólne dla wiernych; dla jakiegoś stanu lub zawodu (np. dla uczniów gimnazjum) udzielane w kościele. Są też t. zw. rekolekcje zamknięte, które odprawia się w domach rekolekcyjnych. Trwają zwykle 3 dni, gromadząc po kilkadziesiąt osób za każdym razem, które za drobną opłatą zamieszkują w domu rekolekcyjnym, aby w skupieniu ducha, pod przewodnictwem kapłana, rozważać prawdy Boże i wglądać we własną duszę. Rekolekcje takie wywierają potężny wpływ na dalsze życie tych, co je odprawiają z należytem usposobieniem. Dlatego Ojciec św. gorąco je zaleca wszystkim katolikom, a zwłaszcza tym, którzy poświęcają się pracy w Akcji Katolickiej. Bowiem Akcja Katol. tylko wtedy spełni swoje zadanie i przyniesie owoc chwały Bożej, gdy prowadzić ją będą osoby żyjące życiem wewnętrznem, pielęgnujące w sobie łaskę Bożą i starające się o jej rozwój. W Polsce jest już kilka domów rekolekcyjnych, a nadto prawie, w każdej diecezji organizuje się rekolekcje zamknięte. Wiadomości udzieli dyrektor diecezjalny Akcji Katol. - Rekolekcje zamknięte wspólne jest łatwo odprawić, gdyż kapłan przewodniczący pomaga i udziela wskazówek.

Można jednak i prywatnie odprawić sobie rekolekcje. I takie - zdaje się - ma pytający na myśli. Odprawia się je też zazwyczaj przez 3 dni, w czasie których należy - o ile to tylko możliwe - usunąć się od rozgwaru a starać się skupić w sobie. Konferencje kapłana zastępują tu rozmyślania, odprawiane przy pomocy jakiejś książki odpowiedniej, jak np. "ćwiczenia Duchowne" św. Ignacego. Rozmyślań tych może być 3-4 dziennie (każde trwa około pół godziny). Nadto postara się codzień odmówić różaniec lub choćby cząstkę, odprawi drogę krzyżową. Zresztą co do rozłożenia dnia można poprosić spowiednika o radę. Rekolekcje kończy się spowiedzią - zwykle z dłuższego okresu życia odprawianą, np. od ostatnich rekolekcyj.


Już wyszła z druku

(opóźnienie powstało z przyczyn zupełnie oa nas niezależnych)

bardzo pożyteczna i ciekawa broszura p. t.

MAŁŻEŃSTWO CZY WOLNA MIŁOŚĆ

Każdy człowiek interesujący się tak ważną sprawą, jaką jest małżeństwo, powinien tę książeczkę przeczytać.
Cena umyślnie bardzo niska: tylko 35 gr. Zamawiać w adm. "Rycerza" i w księgarniach.