Uosobieniem miłosierdzia byłeś
przez życie całe -
szatą i jadłem z nędzą się dzieliłeś
na Bożą chwałę ...

Pociechę w Tobie znalazł udręczony
człowiek, czy zwierzę,
gdyś nad cierpiącym stanął pochylony,
-szepcąc pacierze...

Bóle koiły Twe jasne źrenice,
zwierciadło duszy -
te niezgłębionej miłości, krynice,
co niebo wzruszy ....

Minęły wieki... lecz głos Twój rozbrzmiewa
nadal wśród ciszy...
nieskończoności tchnienie go owiewa -
Kto z nas go słyszy?...

Miłość Boża czyni lekkimi wszelkie ciężary i czyni słodkiem to, co z przyrodzenia jest gorzkiem. Gdzie króluje miłość i mądrość, tam nie ma ani bojaźni, ani ciemnoty. Gdzie zapanowała cierpliwość i pokora, nie ma gniewu ani zaniepokojenia. Tam, gdzie króluje ubóstwo i wesele w duchu Bożym, nie ma ani złych pożądań, ani skąpstwa. Gdzie bojaźń Boża przewodniczy, nie ma nieprzyjaciela, któryby szkodzić potrafił.

św. Franciszek Seraficki