Narodziny Słowa

Zanim się gwiazda w Betlejem, zjawiła,
Był sen - przeczucie o Prawdzie - o Słowie.
Głosili starce; głosili magowie,
Lecz nikt nie ufał, że w Niebiosach Uda
Iskra, co pożar lada chwila wznieci,
I na światłościach chramy wybuduje -
Ognista strzała, co jak wiatr przeleci -
A kiedyś Miłość i chwałę zwiastuje -
Był sen, a jednak - szemranie na ustach
Tych, co się własną sławą upajali...
...Szedł groźny pomruk - piorunów z oddali
A z piersi - niemoc frazesu, i pusta
Cześć... Wtem z obłoków lutnia Archanioła
Wygrała radość w Nowinę ujętą;
Że dla ludzkości zajaśnieje święto.
Że najmożniejszych tego świata - czoła
Boska Dziecina pokorą przytłumi,
Że pychę skruszy, a korony zdumi...

Przyszli królowie do lichej stajenki,
Ujrzeć niemowlę - z darami w ofierze-,
A głos ich serca podszeptywał: klęknij!
Wychwalaj Pana - przez Zesłańca - w wierze!

Zabrzmiało pierwsze Słowo - nad słowami,
Które dotychczas, niby martwe znaki,
Łudziły ludzkość .- aż, oto ze łzami,
Wykwitło hasło: kochaj! - jak zodjak
Nad cmentarnianą powłoką zmurszałą.
...Zgrzyt się załamał i poszli wygnańce
Ci wykluczeni - na warowne szańce -
A Słowo Pierwsze - już Ciałem się stało!