Z WATYKANU.

BREVE PAPIESKIE Z OKAZJI OTWARCIA KONGRESU EUCHARYSTYCZNEGO W DUBLINIE. "Osservatore Romano" ogłasza treść breve papieskiego, wydanego z okazji otwarcia Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego w Dublinie. W orędziu tem Ojciec św. przypomina wspaniałe uroczystości jubileuszowe ku czci św. Patryka, wskazuje na wielką chwałę Świętych ziemi irlandzkiej i jej Apostołów, wyraża wreszcie nadzieję, że obecny Kongres Eucharystyczny przyniesie wszystkim ludom cenne owoce ustalenia pokoju.

PRZEMÓWIENIE OJCA ŚW. NA ZAKOŃCZENIE KONGRESU EUCHARYSTYCZNEGO W DUBLINIE. Dnia 26 czerwca b. r. zakończone zostały w Dublinie uroczystości 31-go Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego. O godz. 13-tej wobec nieprzejrzanych tłumów w Phoenix-Parku odprawioną została pontyfikalna Msza św. Po zakończeniu nabożeństwa, o godz. 14.20, trzykrotny dźwięk trąb zwiastował zebranym, że niebawem rozpocznie się przemówienie Ojca św., transmitowane drogą radjową z prywatnej bibljoteki papieskiej w Watykanie. Najpierw rozległ się głos O. Gianfranceschi, zapowiadającego po łacinie, a następnie po angielsku: "Uważajcie, przemówi do was Ojciec św.!" Za chwile wśród skupionej ciszy z licznych głośników popłynęły dźwięcznie i bardzo wyraźnie po łacinie słowa Ojca Chrześcijaństwa:

"Otośmy z wami, ukochane dzieci w Chrystusie Panu! Przedewszystkiem Jesteśmy z wami jak ojciec z dziećmi, biorąc udział nietylko przez Naszego Legata ale i bezpośrednio w waszej wielkiej radości i triumfie eucharystycznym. Jesteśmy następnie z wami, ponieważ wspólnie z wami prosimy Wszechmogącego i Miłosiernego Boga, aby, modłami Kościoła Swego ubłagany, w tej ciężkiej udręce jaka dotknęła wszystkie narody, w Swej Łasce udzielić raczył darów jedności i pokoju, których usymbolizowaniem mistycznem jest Ofiara Eucharystyczna. Wreszcie sercem i usty zwracamy się ku wam, aby wyrazić Nasze dla was życzenia i ze szczególniejszą miłością udzielić wam apostolskiego błogosławieństwa. Niech, przez wstawiennictwo i zasługi N. Marji Panny, Królowej Irlandji, św. Michała Archanioła, św. Jana Chrzciciela, świętych apostołów Piotra i Pawła, tudzież Patrjarchy św.- Patryka, świętych Patronów Irlandji i wszystkich Świętych, spłynie na was i wasz przez Nas szczególnie ukochany kraj błogosławieństwo Boga Ojca Wszechmogącego, Syna i Ducha Św. i niech pozostanie z wami na zawsze!..."

Po przemówieniu i błogosławieństwie Ojca św. po ulicach Dublina rozwinęła się wspaniała procesja eucharystyczna, ciągnąca się na przestrzeni siedmiu kilometrów. Widok tej imponującej manifestacji religijnej pozostawił na jej uczestnikach niezatarte wrażenie.

W Kongresie wzięło udział ponad 1/2 milj. osób, w tem 9 kardynałów (Lauri, Hlond, Verdier, Van Roey, Bourne, O" Connell, Daugherty, Hayes), trzystu arcybiskupów i biskupów, oraz 6 tysięcy kapłanów.

Opis podróży pielgrzymki do Dublina i przebieg uroczystości Kongresowych, będzie podawał w następnych numerach O. Redaktor "Rycerza", który brał udział w Pielgrzymce.

PAPIESKI MEDAL PAMIĄTKOWY. W roku bieżącym w okresie uroczystości św. Apostołów Piotra i Pawła, został wybity papieski medal pamiątkowy, który posiada na jednej stronie podobiznę Papieża Piusa XI a na drugiej facjatę nowej papieskiej galerji obrazów. Model medalu wykonał znakomity artysta prof. Mistruzzi.

CENNE ODKRYCIA ARCHEOLOGICZNE W WATYKANIE. W czasie robót, prowadzonych w starym kościele św. Stefana na wzgórzu watykańskiem, natrafiono przy kopaniu na mur, głębokości 5 metrów. Mur ten pochodzi ze starej świątyni chrześcijańskiej z IV wieku. Organ Watykanu "Osservatore Romano" podkreśla, że nowe te odkrycia na wzgórzu watykańskiem mają olbrzymie znaczenie archeologiczne, albowiem potwierdzają istnienie w tem miejscu pierwszej chrześcijańskiej świątyni, a także i grobu księcia Apostołów św. Piotra. Należy się spodziewać, że dalsze wykopaliska mogą przynieść dla archeologji cenne nabytki, stwierdzające niektóre historyczne fakty z życia i wierzeń pierwszych chrześcijan w stolicy, padającego imperjum Romanum.

U NAS

HODUROWCY W ROZSYPCE. Sekta w rozwoju swoim już się zatrzymała. Wielka liczba nawraca się. Wszędzie wśród hodurowców są narzekania pod adresem przewodników, że ich zbałamucili, że ich narazili na wstyd, straty i upokorzenie.

REZYGNACJA KS BISKUPA WAŁĘGI. Ojciec św. przyjął rezygnację JE. Ks. Biskupa Leona Wałęgi, ze stanowiska biskupa - ordynarjusza diecezji Tarnowskiej. Powodem rezygnacji ze stolicy biskupiej jest długotrwała choroba Księdza Biskupa. Ks. Biskup Wałęga urodził się w roku 1859 w Moszczenicach na terenie diecezji przemyskiej: Po ukończeniu gimnazjum i seminarjum duchownego w kraju, dalsze studja odbywał na Gregorjanum w Rzymie. Na kapłana wyświęcony został w r. 1883, poczem został profesorem seminarjum duchownego. W r. 1901 zamianowany biskupem przez Stolicę Apostolską, po śmierci ks. biskupa Łobosa, ks. Biskup Wałęga objął rządy diecezji Tarnowskiej. Zgórą trzydziestoletnia praca pasterska, trudności wojny światowej, choroba, nadwyrężyły siły fizyczne Ks. Biskupa, skłaniając go do wystosowania prośby do Ojca św. o zwolnienie z obowiązków biskupa - ordynarjusza diecezji.

PODNIOSŁY PRZEBIEG PIERWSZEJ PIELGRZYMKI NIEULECZALNIE CHORYCH NA JASNĄ GÓRĘ. W sobotę, dn. 11 czerwca b. r. przybyła do Częstochowy pierwsza pielgrzymka nieuleczalnie chorych z Warszaw aby u stóp Królowej Korony Polskiej uprosić sobie polepszenie zdrowia i moc do znoszenia cierpień swego kalectwa. W pielgrzymce brało udział 84 chorych i 39 pielęgnujących, między nimi lekarz dr. Czyżykowski, superjor księży misjonarzy ks. Lorek i kierownik pielgrzymki p. S. Sankowski.

W Warszawie na dworcu przed odjazdem udzielił J. E. Ks. Nuncjusz Marmaggi wszystkim pątnikom apostolskiego błogosławieństwa. W Częstochowie na dworcu oczekiwał gości Miejscowy Komitet, składający się z Pań i Panów Sodalicyj Marjańskich. Między chorymi było osób 10, które o własnych siłach chodzić nie mogły: 6 na noszach, 4 na specjalnych krzesłach dla chorych, niewidomych, oprócz nich chorzy na gruźlicę, raka i t. p. Wszystkich chorych Sodalisi częstochowscy przenieśli i przeprowadzili do aut i innych pojazdów, któremi chorych przewieziono do SS. Najśw. Marji Panny Miłosiernej (przy ul. św. Barbary 5). Tu o godz. 8,30 wieczorem zebrano chorych w jednej ze sal, zamienionej na kaplicę, a O. Aleksander powitał chorych serdecznem przemówieniem. Po krótkiem nabożeństwie chorzy spożyli podany im przez Siostry posiłek i zostali przeniesieni i przeprowadzeni na spoczynek do wyznaczonych pokoji.

W Częstochowie powiększyła się liczba chorych o osób 40, które przybyły innych stron kraju, aby wziąć udział w pielgrzymce.

W niedzielę, o godz. 7-ej rano Panowie Sodalicji przenieśli chorych na Jasną Górę, umieszczając ich w kaplicy Najśw. Marji Panny. O godz. 8 - ej w obecności chorych odsłonięty został Obraz Cudowny M. Boskiej, poczem O. Generał Pius Przeździecki odprawił Msze św., a ks. kap. Rękas, dyr. Apostolstwa Chorych, wygłosił podniosłe kazanie. W czasie Mszy św. wszyscy chorzy i wszyscy pielęgnujący przyjęli Komunję św. Po nabożeństwie chorzy zostali przeniesieni przez sodalisów do spowiednicy, gdzie spożyli śniadanie, następnie umieszczono ich w krużgankach obok spowiednicy, dokąd procesjonalnie z Kaplicy przeniesiony został Najśw. Sakrament. Nastąpiła szczególnie wzruszająca ceremonja błogosławienia każdego chorego Najśw. Sakramentem, poczem znowu ks. Rękas wygłosił przemówienie na temat: Eucharystja a chorzy.

Następnie Sodalisi znów przenieśli chorych do SS. N. M. P. Miłosiernej, gdzie chorzy spożyli obiad. Po obiedzie chorych przeniesiono do kościoła św. Barbary, gdzie ks. prałat Nassalski w serdecznych słowach do nich przemówił a członkowie III-go Zakonu i Sodaliski obmyły chorych wodą z cudownego źródła. Każdy z chorych otrzymał także butelkę cudownej wody i bukiecik kwiatów na drogę. Rozrzewnienie chorych było ogromne.

O godz. 15,30 pielgrzymka wyruszyła na dworzec, skąd o godz. 17,19 odjechała do Warszawy. Radość chorych była wzruszająca i sprawiła, że zapomnieli o swoich cierpieniach i natchnieni nowym duchem i mocą Bożą ze łzami w oczach opuszczali Jasną Górę. W kilku wypadkach skonstatowano znaczną poprawę w chorobie, np. mężczyzna dotknięty kurczem nerwowym tak, że mówić nie mógł, odzyskał mowę.

Specjalne uznanie należy się Panom z Sodalicji Marjańskiej, którzy z całem poświęceniem bezinteresownie oddali się chorym, przenosząc ich własnemi rękami do miejsc, gdzie się odbywały nabożeństwa i ceremonje i gdzie chorzy wypoczywali.

Porządek na Jasnej Górze utrzymywała częstochowska Straż Pożarna.

ZE ŚWIATA

NAWRÓCENIE WYBITNEGO WOLNOMYŚLNEGO DZIENNIKARZA AMERYKAŃSKIEGO. Jeden z najstarszych dziennikarzy waszyngtońskich, Charles P. Hunt, który całe życie był wolnomyślicielem, przyjęty został w maju na łono Kościoła katolickiego. Uroczystość Chrztu św. odbyła się w kaplicy szpitala Opatrzności, prowadzonego przez Siostry Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. O swojem nawróceniu Charles Hunt tak mówi: "Gdym w ciągu kilku tygodni pobytu w szpitalu widział szczere oddanie się dziełu miłosierdzia zakonnic i pielęgniarek, poprosiłem Siostry Przełożonej o zezwolenie na uczestniczenie we Mszy św. Oczywiście pozwolenie otrzymałem i odtąd często zachodziłem do kaplicy. Potem przeczytałem kilka książek katolickich, wreszcie powiedziałem O. Steouter (kapelanowi szpitala), że pragnę zostać katolikiem, a ten natychmiast rozpoczął ze mną katechizację". - Oby i nasi wolnomyśliciele zechcieli poznać zgubną drogę i przepaściwy cel do jakiego może nieświadomie zdążają i coprędzej z niej zawrócili. Błogosławić będą przez wieczność całą te chwilę, w której przestali walczyć z Bogiem i Jego Kościołem, a poszli za Bożem natchnieniem - wrócili do Ojca...

PATRJARCHA SCHIZMATYCKI UMIERA POJEDNANY Z KOŚCIOŁEM. Patrjarcha Jerzy Joachim Perez, głowa meksykańskiego t. zw. kościoła narodowego, zmarł w szpitalu Czerwonego Krzyża w Meksyku. Przed śmiercią Patrjarcha Perez odwołał uroczyście swe błędne nauki i pojednał się z Kościołem rzymsko-katolickim. Fakt ten wywołał w Meksyku duże wrażenie.

JUBILEUSZ W PADWIE. Niezwykle wspaniałem było nabożeństwo, odprawione w imieniu Ojca św. przez Jego Delegata - Kardynała w bazylice padewskiej. Podniosłość tej uroczystej chwili można porównać z ową pierwszą Mszą św. o św. Antonim, która w tej samej bazylice odprawił Papież Grzegorz IX.

Ornaty, światła, śpiewy, organy, dzwony, nieprzeliczone tłumy nadały bazylice niepospolity, nieziemski niemal wygląd. 26 biskupów towarzyszyło celebrantowi. Duchowieństwo włoskie i delegaci państw obcych otaczali ołtarz". Przedstawiciele władz świeckich, delegacje ze sztandarami, wszystko to nadawało jeszcze przepychu uroczystości. Po Ewangelji Kardynał Lega wygłosił kazanie, zaczynające się od słów: "Szczęśliwa jesteś, Padwo, - imię twoje z imieniem Antoniego złączone jest nierozerwalnie w aureoli chwały!" - Nawiasowo dodamy, że Kardynał M. Lega jest Protektorem naszego Zakonu.

PROCESJE POKUTNE W NIEMCZECH. Za przykładem Kolonji poszły inne miasta niemieckie i urządzają pokutne procesje mężczyzn na uproszenie odnowienia życia religijnego w świecie. Niedawno odbyły się takie procesje w Trewirze, Bonn, Monachjum. Przeciętna cyfra uczestników tych procesyj wynosiła od 2.000 do 8.000. W München - Gladbach - Venn stawili się samorzutnie na taka procesje robotnicy w liczbie 1.300 osób.