Kto jest tym Dobrym Pasterzem?

"Jam jest" odpowiada P. Jezus na samym początku opowiedzianej słuchaczom przypowieści i zaraz podaje cechę, po której poznać można, do jakiego stopnia dba o Swe owieczki. "Dobry Pasterz życie swe daje za owce swoje", a nieco dalej mówi: "Znam owce moje i one mnie znają, podobnie jako moi Ojciec zna mnie, a ja Ojca".

Potwierdziłeś, Panie, to oświadczenie, gdy skończywszy głosić Swą naukę w gorzkiej, krzyżowej męce, pozwoliłeś wilkowi - szatanowi i jego zaślepionym narzędziom, począwszy od Kajfasza i Piłata aż do wyjącej, przekupionej tłuszczy i żołnierzy - katów, wydrzeć sobie Swe najniewinniejsze, bosko - święte życie, aby owieczkom Twoim, t. j. całej ludzkości, wytrysnęły źródła żywej wody ku zbawieniu dusz.

Źródła te, to święte Sakramenta, czerpiące swą skuteczność z Twego krwawego odkupienia.

W nich czynisz nas

1 dziećmi przybranemi Twego Ojca i dziećmi nieba - Chrzest św.,

2 utwierdzasz nas w cnocie przez dary Ducha Świętego - Bierzmowanie,

3 odnawiasz w tajemniczy sposób Swą zbawczą Ofiarę i karmisz Swem własnem Przenajświętszem Ciałem i Krwią, - Ciało i Krew Pańska,

4 odpuszczasz nam grzechy przez rozgrzeszenie kapłańskie - Pokuta,

5 gładzisz nawet pozostałości grzechowych brudów u schyłku życia - Olejem św. Namaszczenie,

6 czynisz z śmiertelnych, słabych ludzi, zastępców Swych, duchownych pasterzy - Kapłaństwo,

7 uświęcasz łaską Swą rodziny nasze w samym ich zawiązku - Małżeństwo.

Jakże prawdziwe są słowa Psalmisty (Ps. 23 w tłumaczenia Kochanowskiego):

Mój wiekuisty pasterz mnie pasie,
Nie zejdzie mi nic na żadnym wczasie,
Zawiódł mnie w pasze niepospolite,
Nad zdroje żywej wody obfite...!

Broń nas, o Panie, od narzędzi różnych potęg bezbożnych, którego albo za dolary, albo dla własnych nieposkromionych żądz, albo z grubego nieuctwa chcą nas pozbawić Twego przewodnictwa i Twej paszy, atakując Twą naukę i odwodząc od Sakramentów św. - teraz szczególnie od dozgonnego, katolickiego małżeństwa.

Uczyń wszystkie Swe owieczki czujnemi na ostrzegający głos; Twych zastępców, Ojca św., Biskupów i Kapłanów i spraw, by o tych, co krzewią u nas herezje i rozpustę, wkrótce można było, powiedzieć:

Widziałem złego w szczęściu tak wyniosłym,
że był libańskim rówien cedrom rosłym;
Obejrzałem się, a już było po nim,
Szukam, nie umiał nikt powiedzieć o nim. (Ps. 37.).