"Po całej ziemi rozszedł się głos Jego i po wszystkich krańcach świata słowa Jego".

Dnia 12 lutego odbywały się w Mieście Watykańskiem, w Rzymie, wielkie uroczystości z powodu dziewiątej rocznicy koronacji Papieża Piusa XI. Dla tem większego ich uświetnietnienia. odbyło się w tymże dniu otwarcie papieskiej radjostacji nadawczej, świeżo zbudowanej pod osobistym kierunkiem senatora Wilhelma Markoniego, wynalazcy bezdrutowej telegrafji i telefonji (radja). Pierwszy przemówił przez nowe radjo watykańskie ten właśnie wielki uczony, składając w pięknych słowach hołd prawdzie wiary katolickiej i wszechludzkim zadaniom Papiestwa. Następnie zabrał głos Ojciec Święty. Wspomniawszy o swem posłannictwie apostolskiem głoszenia Ewangelji wszechstworzeniu i oddawszy chwałę Bogu, zwrócił się do duchowieństwa kościelnego, a więc do kardynałów, biskupów prałatów i księży, wzywając, aby wierni byli swemu wzniósł! nu powołaniu; do sióstr zakonnych, które, idąc za radami ewangelicznemi, wzbogacają Kościół wzniosłością dziewictwa rozpamiętywaniem, modłami, znajomością nauki oraz słowami czynami apostolstwa; do misjonarzy, którzy jak apostołowie znoszą z wielką cierpliwością trudy i niebezpieczeństwa swej pracy, a nierzadko przelewają krew w tej dobrej walce do wszystkich wiernych, a przedewszystkiem do Akcji katolickiej współpracowniczki duchowieństwa w apostolskim trudzie Kościoła; do niewiernych i odszczepieńców, za których Ojciec św. zawsze się modli, prosząc Boga, aby raczył ich oświecić aby stała się jedna owczarnia i jeden pasterz; do władców, aby w sprawowaniu swych rządów kierowali się sprawiedliwością i miłością, pamiętając, że Bóg zażąda od nich kiedyś surowego rachunku; do obywateli i rządzonych, aby przestrzegali obowiązku posłuszeństwa wobec władzy; do bogatych aby uważali się tylko za dłużników Opatrzności i nie zapominali, że Bóg będzie więcej wymagał od tego, kto więcej otrzymał; do biednych, aby pamiętali o ubóstwie Chrystusa Pana

i nie zaniedbywali gromadzenia bogactw duchowych; do robotników i pracodawców, aby unikali wzajemnych tarć i walk lecz, aby wspierając się wzajemnie, przyczyniali się do własnego i ogólnego postępu; do cierpiących i prześladowanych, a w szczególność, do tych. których prześladują nieprzyjaciele Boga i społeczność. ludzkiej; Papież modli się za nich i przypomina im słowa Zbawiciela: "Pójdźcie do Mnie wszyscy którzy spracowani i obciążeni jesteście, a Ja was ochłodzę".

Ojciec Św. zakończył przemówienie udzieleniem błogosławieństwa apostolskiego "miastu i światu".

Wrażenie mowy Namiestnika Chrystusa przez radio było w całym świecie ogromne. Na ulicach Rzymu, a zwłaszcza na głównych placach tłumy zgromadziły się około megafonów, słuchając słów papieskich w głębokiem skupieniu i przyklękając w chwili błogosławieństwa.

Dzięki wspaniałemu wynalazkowi radja, po raz pierwszy, jak Kościół istnieje, usłyszeli to błogosławieństwo nietylko rzymianie, lecz naprawdę także cały świat. Usłyszała je i przyjęła również Polska naprzód w żywym głosie Ojca św., w języku łacińskim. Potem nastąpiły tłumaczenia na języki narodowe, na drugiem miejscu włoski, a zaraz na trzeciem - polski.

"Zorza"